EnglishO Blogu
Dzięki dobrym ludziom dostrzegamy piękno świata i doceniamy, jakie jest piękne życie, nawet jeśli los nie był dla nas zbyt łaskawy. Bo świat jest piękny, prawda? Czasem słońce, czasem deszcz, czasem śmiech, czasem łzy, ale dzięki temu możemy odkryć wszystkie kolory życia. Mit, że trzeba mieć pieniądze, aby poznawać świat, już dawno obalił nie jeden bloger. Wie o tym doskonale Ewa, czyli moja Mama, która swoją przygodę z podróżowaniem zaczynała w wieku 19 lat, dorabiając na studia, jako pilotka wycieczek. Kiedy słucham jej opowieści, to czasem mam wrażenie, że rozmawiamy o dwóch różnych światach. To jednak tylko napędza moją ciekawość. Swoją pierwszą podróż odbyłam, jako 3 latka, co prawda tylko do Wrocławia, ale zawsze coś. Smak pomarańczowych landrynek pamiętam do dzisiaj.
Każda z nas była w innej części świata. Każda pokonywała kilometry w inny sposób i miała inne przygody oraz środki finansowe. Obie na nie pracowałyśmy i musiałyśmy oszczędzać, rezygnując czasem z innych rzeczy. Kiedy teraz patrzę z perspektywy czasu, to myślę sobie, że obie jesteśmy takie same wariatki. Co zabawne, każda próbuje to ukryć przed drugą w inny sposób. Wiem jedno. Za nic nie jestem mojej Mamie tak wdzięczna, jak za to, że otworzyła przede mną świat. Bez niej i bez podróżowania nie byłabym tym samym człowiekiem.
W tym całym szaleństwie nie mogło zabraknąć trzeciej wariatki, czyli mojej Babci – prawdziwej damy, która potrafiła w jeden dzień sprzedać rodzinny dom i wyjechać w nieznane. To nic, o czym dowiecie się później. Babcia była po prostu super i jak nikt zachęcała mnie do zwiedzania innych krajów, z dumą chowając do kredensu kolejną pocztówkę. Tak, bo ja nadal to robię. Ona jak nikt wierzyła, że w życiu trzeba robić to, co się kocha, nie przejmować się innymi i przede wszystkim się nie bać. Życie jest tylko jedno i każdy z nas po coś na tym świecie jest.
Mimo że podróżuję, odkąd tylko pamiętam, a Mama jeszcze dłużej to bardzo długo zbierałam się z zamysłem założenia bloga. Nie działały namowy znajomych ani rosnąca liczba blogów podróżniczych. Bardzo długo blokował mnie też strach, który powstał w mojej głowie po wypadku, który prawie przepłaciłam życiem, później liczne choroby Mamy i moje, aż w końcu odejście Babci. Nigdy też nie robiłam żadnych notatek, bo bardziej byłam skupiona na samym jeżdżeniu. W końcu najważniejsze jest to, co zapisze się w naszym sercu.
W tym roku jednak postanowiłam podjąć próbę. Namówiłam też Mamę, bo chcę, żeby to było nasze wspólne miejsce, gdzie piszemy o podróżach z dwóch perspektyw czasowych – kiedyś i dziś. Życie to podróż, a podróż to przygoda. Nasze życie nigdy nie było proste, więc nasze podróże również musiały być pokręcone. O tym, jakie byłyśmy i jesteśmy zakręcone, piszemy na tym blogu z perspektywy 2 pokoleń i 2 światów – współczesnego i za żelazną kurtyną. Jednocześnie staramy się przekazać praktyczną wiedzę. Mamy nadzieję, że polubicie ten blog i pomożecie nam go współtworzyć. Serdecznie zapraszamy do spojrzenia z nami na świat z trochę innej strony i dzielenia się swoimi doświadczeniami oraz wiedzą. Każdy Wasz komentarz jest dla nas bezcenny. W ten sposób pokazujecie nam, że nasze teksty są użyteczne, a my same tworzymy wartościowe treści.